/video/uzman-videolari/romatoid-artrit-hastalari-ozurluluk-raporu-alabilir-mi-prof-dr-hakan-emmungil Hayat Benim Elimde
VİDEO

Uzman Videoları

Romatoid Artrit hastaları özürlülük raporu alabilir mi? | Prof. Dr. Hakan Emmungil

Romatoid Artrit, organ hasarı ve sakatlıklara yol açabilecek kronik iltihaplı romatizmal bir hastalıktır. Hastalığın sebep olduğu ağrı ve şişlikler ve uzun dönemde gelişebilen eklem hasarı, hastayı günlük işlerini yapamaz duruma getirebilir. İşlerinin gerektirdiği yükümlülükleri yerine getiremeyecek olan hastalar, sağlık kurullarınca değerlendirilip hastalığın ne ölçüde engelliliğe neden olduğu hesaplanabilir.

Buna göre romatoloji uzmanı, Romatoid Artrit tanısıyla kendisine yönlendirilen hastada hastalığın aktivitesini, hastada eklem hasarı olup olmadığını ve başka organ sistemlerinde tutulum olup olmadığını değerlendirir. 

Eğer hasta, hastalığın aktif dönemindeyse, yani eklemleri şiş ve hassas ise bu dönemde hastalar değerlendirmeye alınmazlar. Bu hastalara uygun bir tedavi verildikten ve hastalıkları kontrol altına alındıktan sonra hekimleriyle tekrar görüşmeleri önerilir. Eğer hasta, tüm tedavilere rağmen aktif dönemde kalıyorsa bu durumda hastalık aktif olsa bile hasta, değerlendirmeye alınır.

Aktif dönemde olmayan hastalarda eklemlerdeki hasarlar ve hareket kısıtlılığı belirlenir ve bunların ne ölçüde fonksiyonel kısıtlanmaya sebep oldukları fizik tedavi hekimlerince saptanır.

Ayrıca eklemlerinde cerrahi müdahale olan hastalar, ortopedi hekimlerine yönlendirilerek bu durumun hangi ölçüde engelliliğe neden olduğu konusunda değerlendirme yapılması istenir.

Romatoloji hekiminin bir diğer görevi, kas-iskelet sistemi dışında organ tutulumu olup olmadığını araştırmaktır. Herhangi bir organda tutulum varlığında ilgili bölüme engellilik oranı değerlendirilmesi açısından yönlendirilir. Örneğin; Romatoid Artrit hastalarında nispeten sık tutulan bir organ olan akciğerde tutulum varsa hasta, ilgili branş olan göğüs hastalıklarına yönlendirilir.

Neticede romatoloji hekimi, hastalığın aktivitesini ve yaygınlığını ortaya koyar ve tutulan organdaki hasarın değerlendirilmesi ve yüzdelerin belirlenmesi amacıyla ilgili bölümlere hastasını yönlendirir.